 |
| Netty van Osch: Colonus Failure (detail) | Tinka Pittoors: Dysideological Diplomacy | Maartje Folkeringa: display rules (detail) |
En weer zijn er twee maanden om: tijd dus voor nieuwe exposities in onze drie
Inkijk-etalagegalerieën. Tinka Pittoors
nam de Inkijk in metrostation Waterlooplein onder handen – en bracht daarvoor een
buslading spullen mee. Deels zijn het found objects van de
huishoudelijke soort zoals sponsjes, wasknijpers, elektrische kabels, plastic fruit. Die worden
gecombineerd, zeg maar gerust flink door elkaar gehusseld, met allerlei door de kunstenaar
gemaakte objecten. Tesamen vormen al deze elementen een ruimtelijke constellatie waarin leven en
kunst elkaar raken, en waar er geen scheidslijnen meer zijn tussen het één en
het ander. Het resultaat is amper te plaatsen maar oogt nog het meest als een EU-kantoor (al die vlaggen!) na een gierend uit de hand gelopen personeelsfeest. Dysideological
Diplomacy is een heerlijke chaos.
In de Inkijk in station Weesperplein is display rules van Maartje Folkeringa te zien, een selectie objecten uit haar recente series Trofeeën, Showroom en Diamanten. Die titels geven het min of meer al aan: de inspiratie wordt geput uit allerlei zaken waarmee mensen zich zoal pogen te onderscheiden van anderen. Zoals al die zilveren en gouden versierselen waarmee menigeen zijn of haar lijf behangt. Maar ook de architectonische bling bling van bijvoorbeeld banken die hun concurrenten de ogen willen uitsteken met een nóg hogere kantoortoren. Op basis van oneigenlijke en/of tegengestelde materialen als hout, polystyreen, purschuim en aluminium herinterpreteert Folkeringa de uitwassen van dit imponeergedrag. Haar objecten zijn even esthetisch als speels en worden zowel met een vette knipoog als stijlvol geëtaleerd.
Netty van Osch tenslotte presenteert Colonus Failure III (‘de boer z’n misstap’) in de Inkijk in metrostation Wibautstraat. Zo op het eerste oog een vrolijk tafereeltje met keramieken, clownachtige figuren, maar wie beter kijkt ziet al gauw dat er meer aan de hand is. Die clowns kijken namelijk helemaal niet zo vrolijk. Ook zijn de woorden Blue en Sad prominent aanwezig, en die honkbalknuppel voorspelt al evenmin weinig goeds. Van Osch toont – en beklaagt – onze maatschappij met zijn geschreven en ongeschreven spelregels, onder het oppervlak waarvan een harde strijd tussen goed en kwaad woedt. (Schijn-)zekerheden kunnen daardoor in één klap worden weggevaagd. Ook, zo bleek onlangs weer eens, in een metrostation...
In de Inkijk in station Weesperplein is display rules van Maartje Folkeringa te zien, een selectie objecten uit haar recente series Trofeeën, Showroom en Diamanten. Die titels geven het min of meer al aan: de inspiratie wordt geput uit allerlei zaken waarmee mensen zich zoal pogen te onderscheiden van anderen. Zoals al die zilveren en gouden versierselen waarmee menigeen zijn of haar lijf behangt. Maar ook de architectonische bling bling van bijvoorbeeld banken die hun concurrenten de ogen willen uitsteken met een nóg hogere kantoortoren. Op basis van oneigenlijke en/of tegengestelde materialen als hout, polystyreen, purschuim en aluminium herinterpreteert Folkeringa de uitwassen van dit imponeergedrag. Haar objecten zijn even esthetisch als speels en worden zowel met een vette knipoog als stijlvol geëtaleerd.
Netty van Osch tenslotte presenteert Colonus Failure III (‘de boer z’n misstap’) in de Inkijk in metrostation Wibautstraat. Zo op het eerste oog een vrolijk tafereeltje met keramieken, clownachtige figuren, maar wie beter kijkt ziet al gauw dat er meer aan de hand is. Die clowns kijken namelijk helemaal niet zo vrolijk. Ook zijn de woorden Blue en Sad prominent aanwezig, en die honkbalknuppel voorspelt al evenmin weinig goeds. Van Osch toont – en beklaagt – onze maatschappij met zijn geschreven en ongeschreven spelregels, onder het oppervlak waarvan een harde strijd tussen goed en kwaad woedt. (Schijn-)zekerheden kunnen daardoor in één klap worden weggevaagd. Ook, zo bleek onlangs weer eens, in een metrostation...